BIERCOLUMNS
BIERMOMENTEN VASTGELEGD IN WOORD EN BEELD
BIERMOMENTEN VASTGELEGD IN WOORD EN BEELD

Malheur 10

Dit speciaalbier is totaal niet te vergelijken met de Leffe 9 die ik in mijn vorige column heb beschreven. Zowel de kleur, de geur en de smaak zijn totaal het tegenover gestelde. Het heeft dan ook het karakter van een tripel. Maar dat wil niet zeggen dat de Malheur 10 minder is dan de Leffe 9. In tegendeel! Met zijn 10% alcohol volume is dit speciaalbier ook een prachtig degustatiebier.

Malheur
Het verhaal achter de brouwerij begint bij stamvader Balthazar De Landtsheer,mahleur_10_01 die in 1773 in Baasrode werd geboren en er de brouwerij ‘De Halve Maan’ oprichtte. Zijn zoon, Eduard De Landtsheer, geboren in 1808 en voormalig burgemeester van Baasrode, nam de roerstok over. In 1839 nam zijn kleinzoon, Emmanuel De Landtsheer, zijn intrek in de bestaande afspanning-boerderij-brouwerij ”t Meuleke’ in Baasrode-Zuid.
Hij veranderde de naam in ‘Brouwerij De Zon’ (vandaar de oranje huisstijl). Het bedrijf was zo succesvol dat de boerderij mettertijd werd afgestoten en dat bier brouwen de hoofdactiviteit werd.
In augustus 1997 werd in de Buggenhoutse Mandekensstraat (Baasrode-Zuid) de oude brouwerij van de familie De Landtsheer terug opgestart door Manu De Landtsheer onder de naam ‘Brouwerij Malheur’.

Kleine slok
Malheur 10 goudblond, natuurlijk bier, hergisting in de fles. Levend bier: de gist doet het bier verder rijpen. Malheur bewaart meer dan twee jaar. Met zijn 10% alcohol volume is het een zwaar bier en dat proef je ook meteen. Dit speciaalbier kan je dan ook het beste langzaam drinken, Aan te raden is om een kleine slok te nemen en deze langzaam te laten bewegen in de mond en daarna ook langzaam te laten verdwijnen. Ik heb dit speciaalbier dan ook in bijna twee uur tijd gedegusteerd. Tijdens die twee uur deed ik natuurlijk ook wat anders, maar het bleef de hele tijd een aangenaam speciaalbier dat zeker niet ging vervelen.

mahleur_10_02Pittig
Bij het uitschenken van de fles (de informatie en het etiket op de fles zijn eenvoudig maar voldoende) vult het glas – deze keer het Westmalle Trippel glas – zich met een geel blonde kleur, die troebel was door nagisting op de fles. Als je het gevulde glas onder je neus houdt ruik je een sterke hop geur met een licht zuurtje. Meteen bij de eerste slok proef je een pittige bitter smaak die in de afdronk nog steeds aanwezig is. Alles bij elkaar een pittige verrassing waar je het beste zolang mogelijk van geniet. Dat belooft nog wat, als ik de Malheur 12 ga proberen.