Er is niets mooiers dan onverwachts in een café te belanden. En dan ook nog in een speciaalbier café. Een café waar ik al jaren langs kom maar tot op deze bewuste dag nog niet naar binnen was geweest. Het stond al geruime tijd op mijn lijst om naar toe te gaan. Café Het Elfde Gebod, Zeedijk 5 te Amsterdam.
Ouderwets
Het lokte niet om naar binnen te gaan. Vermoedelijk de reden dat ik steeds door liep en niet de eerste stap durfte te zetten om naar binnen te gaan. Maar eenmaal binnen wil je niet meer naar buiten. Wat een gezelligheid! Het heeft het karakter van een oud bruin café. De tafels zijn bedekt met dikke tapijtachtige tafelkleden. Wij konden vlak bij de ingang een tafel voor vier bemachtigen. Alle overige tafels zijn geschikt voor twee personen. Een kleine elektrische kachel verwarmde onze ruggen.
Van de Tap
Na onze tafel kom je in een smal lang café. Het eerste waar je tegen aan loopt is de bar. Deze is in tweeën gedeeld. Op het eerste stuk bevinden zich vijf bieren van de tap: Jupiler, De Koninck, Grottenbier en Karmeliet Tripel. Dan een opening en daarna de rest van de bar met aan de zijkant, Leffe Blond, Leffe Brune en Blanche De Namur van de tap. Buiten de tap om ook nog een ruim aanbod op de fles. Met recht mag je dit een speciaalbier café noemen. Ik koos voor de Leffe Blond. Na mijn ervaring in de kampung wilde ik dit speciaalbier nog eens proeven, maar dan zoals het hoort; van de tap en op de juiste temperatuur. Voor mijn vrouw koos ik de Lindemans kriek.
Eenvoudig en mooi
De dame achter de bar was vermoedelijk de eigenaresse. 
Er mocht namelijk gerookt worden en dat mag alleen in een café zonder personeel. Ook zij voldeed aan het plaatje van een oud bruin café. Een portie oude kaas vervolmaakte onze bestelling. De Leffe Blond deed mij goed smaken. Een heldere goudblonde kleur straalde naar mij vanuit het vers getapte Leffe glas. Met een alcohol percentage van 7,5% een zwaar blond bier. De geur was verlijdelijk fris, fruitig en kruidig. Langer wachten was geen optie, ik moest snel een slok nemen. Een volle smaak van kruiden en frisheid vulde mijn mond om te eindigen in een licht bittere afdronk. Een tweede kon niet uitblijven. Wat kan het leven soms eenvoudig en mooi zijn.