De brouwerij Flying Dog uit Maryland Amerika is niet alleen bekend vanwege zijn kwalitatief goede bieren, maar ook vanwege de prachtige etiketten op de flessen. Ook het plaatje op de fles van Raging Bitch trekt meteen de aandacht. Een bier gebrouwen in een Belgian-Style India Pale Ale. Belgian-Style omdat de Belgische gist El Diablo is gebruikt. India Pale Ale waar de hop bitters vrij spel hebben.
De bierstijl IPA is hoppig
Mijn eerste ervaring met het bier van Flying Dog Brewery was de Snake Dog IPA. Toen werd mijn aandacht al gegrepen door het bijzondere etiket. En bij de Raging Bitch is dat niet anders. Bij de Snake Dog IPA is het alcohol volume 7,1% en de bitterheid stevig. Waar juist bij de Raging Bitch het alcohol volume hoger is 8,3% en de hop bitters juist iets minder hun werk doen. De bierstijl IPA ( India Pale Ale ) is hoppig en heeft meestal een alcohol volume tussen de 5% en 9% en de bitterheid tussen 40 IBU tot 60 IBU. Het varieert van helder tot bewolkt met kleuren als amber, bruin, half bruin of koperbruin. België is geen land van de IPA's. Belgian-Style verwijst naar de Belgische gist El Diablo die is gebruikt.
“Good Beer, No Shit”
Meer dan 30 jaar geleden is de Flying Dog brouwerij in Maryland Amerika ontstaan. Een stel amateur bergbeklimmers zagen na het beklimmen van de K2 in een Pakistaans hotel een schilderij hangen van een hond die de grond niet raakte. En de naam Flying Dog was geboren. Hun motto is: “Good Beer, No Shit.” En goed bier brouwen zij. Year round: Ragin Bitch ( Belgian IPA ), Snake Dog ( IPA ), The Truth ( Imperial IPA ), Double Dog ( Double IPA ), Bloodline ( Blood Orange Ale ), Thunderpeel ( Hayzy India Pale Ale ), Dogie Style ( Pale Ale ), Gonzo ( Imperial Porter ), Numero Uno ( Mexican Ale ). Ook nog elf Seasonals, vier Limited Release en twee Brewery Exclusive die alleen te krijgen zijn in de brouwerij zelf. De liefhebbers van IPA's en Ale's komen volop aan hun trekken bij deze brouwerij.
“Two inflammatory words... one wild drink.”
Zo op het eerste gezicht lijkt de Raging Bitch niks bijzonders, water, gerstemout, tarwemout, hop en gist. Maar de verrassing zit hem in de gist. Namelijk de Belgische gist El Diablo. Vandaar Belgian IPA. Het alcohol volume zit tegen de bovenkant van het IPA bereik aan met 8,3%. Maar toch drinkt het makkelijk. De kleur is koper bruin met zicht wazig. Bovenop een witte schuimkraag met veel koolzuurbellen. Deze bleef niet lang staan. De geur was niet sterk, licht hoppig en fruitig. Een volle bitter licht zoete smaak. De afdronk begint bitter en eindigt met de smaak van drop. De bitterheid heeft een lange nasleep. De bitters komen dus pas echt tot volle wasdom in de afdronk. De tekst op de fles vat het mooi samen: “Two inflammatory words... one wild drink.”